Pod pojmom plivanje čoveka podrazumevaju se kretanja pojedinca na površini vode, pokretima gornjih i donjih ekstremiteta, kao i kretanjima čitavog tela.
Plivanje je niz usklađenih pokreta koji čoveku omogućavaju da se održi napovršini vode, a samim tim i da še kreće do njoj. Obučenost plivanja danas više nije pomodarstvo ili privilegija određene grupe ljudi, nego je osnovna, može se reći i svakodnevna potreba savremenog čoveka .
Svi pokreti koje čovek izvodi da bi plivao, kao i načini njihovog izvođenja nazivaju se tehnikom plivanja.
Prilikom klasifikacije kretanja, a u odnosu na strukturu pokreta, plivanje spada u grupu monostrukturalnih, a u podeli prema karakteru ispoljavanja motorIčke aktivnosti – u grupu cikličnih motoričkih aktivnosti.Cikličnost u sebi podrazumeva ponavljanje pokreta jednake strukture u ritmičnim, jednakim vremenskim intervalima. U delu aktivnosti čoveka u vodi, kao i u delu plivanja kao sportske grane, pojavljuju se i aciklične aktivnosti tokom kojih se plivanje obučava, usavršavaju se kretanja, radi na razvoju motorike u vodi, obavlja trening, prevencija i rehabilitacija. U sportskom plivanju, aciklične aktivnosti su povezane sa tehnikama starta i okreta.
Ono što plivanje razlikuje od kretanja u ostalim sportovima je i činjenica koja proističe iz uslova u kojima se ono odvija, tj. vodene sredine, te horizontalnog položaja tela i pretežnog rada rukama. Kretanje u horizontalnom položaju ima uticaja na niz metaboličkih prilagođavanja, i u praksi se najčešće izučavaju ona koja se tiču kardiovaskularnog sistema. Osnovna funkcija srčanog mišića je da svojim ritmičnim kontrakcijama omogućava stalni protok krvi kroz cirkulatorni sistem i da obezbedi normalnu razmenu materija u tkivima. Posledica ove pojave jeste saznanje da je frekvencija rada srčanog mišića tokom plivanja maksimalnom brzinom manja od frekvencija rada srčanog mišića tokom trčanja maksimalnom brzinom. Ova činjenica mora biti uzeta u obzir prilikom praćenja opeterećenja plivača putem frekvencije pulsa. Tokom plivanja dolazi do poboljšanja rada kardiovaskularnog sistema, jačanja samog srčanog mišića i poboljšanja protoka kiseonika kroz ćelo telo.
Kretanje tela plivača se ostvaruje u vodi. Krećući se kroz vodu čovek mora da savladava otpor vodene sredine koja je 800 puta gušća od vazduha. Boravak i kretanje čoveka kroz vodenu sredinu definišu Arhimedov zakon (plovnost), zakoni statike (mirovanje tela u vodi) i zakoni dinamike u fluidu (kretanje tela u vodi). Kretanje tela kroz vodu je teže od kretanje tela na kopnu (ili na suvom), ali ono se ipak događa kao efekat višegodišnjih adaptaciji unutar većeg broja organskih sistema čoveka.